Το παρελθόν στο σήμερα (φωτό)…

    Συνδυάζοντας τη γλαφυρή πένα του εκπαιδευτικού, βουτηγμένη στο αραχνιασμένο μελανοδοχείο των αναμνήσεων, με το ζοφερό παρόν των “ανακαινισμένων” προσώπων, ο Ζιτσαίος συνταξιούχος εκπαιδευτικός και Δημοτικός Σύμβουλος Κώστας Καραμπίνας περιγράφει παραστατικά το υπέροχο αντάμωμα 50 ανθρώπων γύρω στα …60 με κοινές παλιές θύμισες από τη Ζίτσα.

    Τα ευτράπελα αλλά και...

οι δυσκολίες, τα παιγνίδια και η συμβίωση, αναβίωσαν με τον καλύτερο τρόπο.

    Να πως περιγράφει ο Κώστας Καραμπίνας

«Μία συνάντηση με πολλές αναμνήσεις»

    «Πενήντα χρόνια στο παρελθόν επέστρεψαν μαθητές που φοίτησαν στο Γυμνάσιο Ζίτσας στην περίοδο 1960-1966. Την πρωτοβουλία για τη συνάντηση την πήραν ο Βασίλης ο Τσιόδουλος, ο Βασίλης ο Στεργίου και ο Βαγγέλης ο Καρακίτσιος που βρήκαν καταστάσεις μαθητών, τηλέφωνα και διευθύνσεις και το απόγευμα του Σαββάτου 23 Φεβρουαρίου 2013 συναντήθηκαν στη Ζίτσα πενήντα (50) περίπου παλιοί συμμαθητές.

    Η συνάντηση άρχισε με επίσκεψη στο Γυμνάσιο της εποχής εκείνης στην κατοικία Αυγέρη. Συνεχίστηκε με περίπατο στις γειτονιές του χωριού, στο οικοτροφείο στην κατοικία Ζέρβα, στην κεντρική εκκλησία και στα καταστήματα της αγοράς.

    Όλοι τους κάτι είχαν να θυμηθούν και να διηγηθούν από την μαθητική τους ζωή στη Ζίτσα. Ρωτούσαν για πρόσωπα γνωστά τους στα σπίτια των οποίων μερικοί διέμεναν, για τους παλιούς καταστηματάρχες, μερικοί θυμότανε ως και τις τιμές ορισμένων προϊόντων ιδίως των γλυκών του Μπαρμπαλάκη Γάτσιου.

    Έφεραν στη μνήμη τους ευτράπελα περιστατικά, παιχνίδια, εκδρομές στη γύρω περιοχή, δύσκολες στιγμές εξ αιτίας της ένδειας, επιδρομές στα αμπέλια την εποχή που ωρίμαζαν τα κεράσια, τους καθηγητές τους και τη συμπεριφορά τους, τη διαβίωσή τους στο οικοτροφείο και φυσικά τους τότε συμμαθητές τους.

    Οι αφηγήσεις για περιστατικά της εποχής εκείνης συνεχίστηκαν και κατά τη διάρκεια της συνεστίασης που έγινε στο εστιατόριο της Καλλιθέας στην οποία παραβρέθηκε ο καθηγητής κος Παύλος Κυριακίδης.

    Μερικοί είχαν φροντίσει να φέρουν μαζί τους και φωτογραφίες της εποχής που προκάλεσαν το ιδιαίτερο ενδιαφέρον όλων που έβλεπαν τον εαυτό τους οι μεν άνδρες με τα πηλίκια και οι κυρίες με τις μαθητικές ποδιές. Συγκίνηση προκάλεσε η θύμηση αυτών που σήμερα δυστυχώς έχουν φύγει από τη ζωή.

    Έτσι τις πρώτες μεταμεσονύχτιες ώρες όλοι δώσανε τα χέρια και την υπόσχεση ότι δεν θα χαθούνε και σύντομα θα γίνει νέα συνάντηση για επίσκεψη σε τόπο κοινού ενδιαφέροντος.»

Κώστας Καραμπίνας

(κάντε κλικ πάνω στις φωτογραφίες για zoom)

(από Αδελφότητα Ζιτσαίων Ηπείρου)