Έγινε ο γάμος! Οσονούπω η κ. Ειδική Συνεργάτης, ο κ. γενικός και το «αξιοπρεπειόμετρο» του πατέρα…

Όταν ο αετός συνάντησε το σαλίγκαρο που «γλείφοντας και έρποντας» ανέβηκε ψηλά ή μια οσμή βρόμικου αρωματικού θερμοκηπιακού φυτού, μια συναλλαγή με πάθος;

    «Κάθε πράμα στον καιρό του κι ο κολιός τον Αύγουστο» ή «ο άντρας μου είναι κερατάς κι εγώ καλή γυναίκα» που λέει η λαϊκή παροιμία. Ο σκύλος...

προτιμάει την αρωματική οσμή των λουλουδιών ή των ουρητηρίων; Ως γνωστόν ο σκύλος αγαπάει με πάθος τις βρομερές μυρωδιές, όσο πιο πολύ βρομάει το αφεντικό, τόσο πιο πιστός του είναι (κατά το στοχασμό).

    Τι σχέση έχουν όλα αυτά με την πολιτική και την αυτοδιοίκηση; Πρόκειται για στοχασμό (η σχέση αναφέρεται στο τέλος στο Υ.Γ. Νο 2).

Ο στοχασμός…

    «Θα πάρω ειδική συνεργάτη την κόρη σου να παίρνει τα 13 κατοστάρικα μισθό, αλλά στην πραγματικότητα θα μπορώ να έχω εσένα», «Καλά να βοηθήσω, όμως αν μας καταλάβουν; Ρεζίλι θα γίνω, εγώ είμαι συνταξιούχος». Άντε μετά να μετρήσεις την πατρική σου αξιοπρέπεια τέως αξιότιμε κύριε. 

Η αξιοπρέπεια… 

    Η αξιοπρέπεια του καθενός δεν μετριέται με το χρήμα. Κανένα «αξιοπρεπειόμετρο» δεν θα γράψει αν έχεις πολλά δόντια χρυσά. Η αξιοπρέπεια φαίνεται να είναι μια κατάσταση που είναι πολύ πιο εξουθενωτικό να τη διατηρήσεις από την αντίθετή της και για να το καταφέρεις φαίνεται ότι χρειάζεται να μη  μιμείσαι το σαλίγκαρο.

Το «αξιοπρεπειόμετρο»

    Δυστυχώς, για τέτοια ζητήματα, που άπτονται της στοιχειώδους πολιτικής και πρώτιστα ατομικής αξιοπρέπειας, δεν έχει εφευρεθεί ακόμα «αξιοπρεπειόμετρο». Αν και πιστεύουμε πως ακόμα κι αν είχε εφευρεθεί, πάλι δεν θα υπήρχε τίποτα για να ζυγίσει…

    Άλλωστε η ψείρα τρώει τα φυτά, η σκουριά το σίδερο, αλλά και... τα «13 κατοστάρικα» την αξιοπρέπεια.

Τα 13 κατοστάρικα…

    "Όταν η αξιοπρέπεια μιας ζωής, αποτιμάται με 13 «κατοστάρικα» όσο ένα “ειδικό συνεργατικό” μηνιάτικο, δεν πρόκειται για το καλό της κόρης ή έστω και του ίδιου, αλλά για σαπίλα που αν αφεθεί να αναπαράγεται, τότε μαζί της θα αναπαράγονται και θα εναλλάσσονται και οι «δήμιοι»"

    «Κάποτε είχαμε 2 εκατομμύρια Έλληνες στις στοές του Βελγίου και τις φάμπρικες της Γερμανίας και έλεγαν ότι είναι το μεταπολεμικό «θαύμα»! Τώρα έχουμε 2 εκατομμύρια Έλληνες στην ανεργία. 

    Κάποτε για να πιάσεις δουλειά έπρεπε να έχεις χαρτί «κοινωνικών φρονημάτων» και ρουσφετόχαρτο από τον Μαυρογιαλούρο της περιφερείας. Τώρα λένε για να πιάσεις δουλειά θα πρέπει να έχεις χαρτί από το οικείο περιφερειακό… πολιτικό «δουλεμπορικό»(!) το οποίο θα σε υπενοικιάζει (!) για 12 και 13 κατοστάρικα “καθαρό μηνιάτικο” στον οικείο δημοτικό «υπεργολάβο»! Σαν το σαλίγκαρο, "γλείφοντας και έρποντας"...

   

«Το κορμί σου και την ψυχή σου»!!!

    Όταν οι «δήμιοι» απαιτούν από τους αδύναμους, εκτός από το κορμί, να τους παραδώσουνε και την ψυχή, τότε δεν πρόκειται για μια «συνήθη» κατάσταση, η οποία μπορεί να χωρέσει σε δημοτικά πολιτικά «τερτίπια».

    Όταν τα «τρωκτικά των αυριανών(;) 1.300 €», αντί να κρύβονται από προσώπου Γης, έχουν το θράσος να λένε σήμερα ότι καταβάλλουν «υπεράνθρωπες» προσπάθειες για να μας... σώσουν, τότε στους δημότες του κάθε Δήμου απομένει ένα και μόνο: Να πάρουν την πάνδημη, την πλειοψηφική και δημοκρατική απόφαση να τους στείλουν πακέτο από κει που ήρθανε.

Υ.Γ. 1: Κάθε δήμαρχος δικαιούται χωρίς ΑΣΕΠ να προσλάβει όποιους θέλει για ειδικούς συνεργάτες

Υ.Γ. 2: Όλα τα παραπάνω είναι φανταστικός στοχασμός και δεν έχουν σχέση, δεν αφορούν συγκεκριμένα πρόσωπα, ούτε το χθες, αλλά το υποθετικό αύριο και μόνο…