Περί αχαριστίας και ευεργεσίας…

«Ουδείς ασφαλέστερος εχθρός από τον αχάριστο ευεργετηθέντα» ή «Το πρώτο βήμα της αχαριστίας είναι να αναζητάς τα κίνητρα του ευεργέτη»

Γράφει ο “Μέλισσος” ^(*)

«Πιστός ο Νους, άπιστη (αχάριστη, επισφαλής) η καρδιά, απύθμενη η δόξα» ή «η πολιτική και η φιλοσοφία δίπλα – δίπλα» 

    Αν το σώμα δίκαζε την ψυχή, αυτή θα καταδικάζονταν για αχαριστία. Διότι ενώ το σώμα υπηρετεί την ψυχή (την φιλοξενεί) η ψυχή καταπονεί το σώμα. Φανταστείτε πως μεταβαίνετε σε έναν συγγενή ή έναν φίλο για να σας φιλοξενήσει για λίγες μέρες και εσείς του καταστρέφετε το σπίτι. Δεν είναι τουλάχιστον ανήθικο; Άλλωστε...

«το σώμα σου δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα γκαράζ, όπου έχεις αποθέσει προσωρινά την ψυχή σου» είπε ο Γ. Ντυέρ.

    Όπως δεν είναι δυνατό ο πατροκτόνος να ζητάει επιείκεια επειδή έμεινε ορφανός έτσι και ο αχάριστος νους δεν μπορεί να ζητά την σωτηρία επειδή φθάρηκε το σώμα του που φιλοξενούσε την ψυχή του.

    Να ευεργετείς χωρίς να περιμένεις την ανταπόδοση διότι η ευεργεσία είναι ζωοποιός πρώτα για τον ευεργέτη και έπειτα για τον ευεργετηθέντα . Εξ ου και οι ρήσεις «κάνε το καλό και ρίξτο στο γιαλό» ή «μην παίρνεις πίσω το καλό» ή «μην μετανιώνεις για το καλό». 

    Άλλωστε  «Καλός άνθρωπος: εκείνος που θυμάται τις αμαρτίες του και ξεχνάει τις ευεργεσίες του. Κακός άνθρωπος: το αντίθετο» και επίσης «Η φύση του ανθρώπου είναι τέτοια που περισσότερο δένεται μ' εκείνους στους οποίους έκανε κάποια ευεργεσία, παρά μ' εκείνους που του έκαναν κάτι καλό» 

    Ως παραβολή λέγεται «Δεν είναι σπάνιο το γεγονός ότι όταν η περιουσία των γονέων δίδεται στα παιδιά αυτή ανταλλάζεται με την αχαριστία τους». Εξάλλου κατά τον  Λ. Βόβεναργκ «Η πιο μαύρη αχαριστία, αλλά και η πιο συνηθισμένη είναι η αχαριστία των παιδιών απέναντι στους γονείς»

 Η κορωνίδα…

    «Εάν εσείς φιλοξενείτε ένα πεινασμένο αδέσποτο σκυλί και του φτιάχνετε μια άνετη ζωή, να είστε σίγουρος ότι δεν πρόκειται να σας δαγκώσει ποτέ. Εδώ είναι η διαφορά μεταξύ ανθρώπου και σκύλου» (Μ. Τουεϋν).

Η ιστορία…

Κάποτε ήταν μια κοπέλα τυφλή. Μισούσε τον εαυτό της που ήταν τυφλή. Μισούσε τον καθένα, εκτός από τον αγαπημένο της.  

Αυτός ήταν πάντα εκεί γι‘ αυτήν. Την αγαπούσε πολύ και ήταν πάντα δίπλα της.

Του είχε πει ότι αν μπορούσε να δει τον κόσμο, τότε θα τον παντρευόταν!

Μια μέρα αυτός της δώρισε δύο μάτια και τότε μπόρεσε να δει τον κόσμο που τόσο πολύ ήθελε. Είδε και τον αγαπημένο της.

Εκείνος την ρώτησε γεμάτος χαρά «τώρα που μπορείς να δεις τον κόσμο, θα με παντρευτείς;»

Η κοπέλα όμως έκπληκτη είδε ότι ο αγαπημένος της ήταν κι αυτός τυφλός και σοκαρισμένη από αυτό, αρνήθηκε να τον παντρευτεί.

Το αγόρι έφυγε δακρυσμένο και με πόνο αργότερα της έστειλε ένα γράμμα. ''Απλά σε παρακαλώ, να προσέχεις τα μάτια μου..''

    Ευεργετηθείς: "Ο ευεργέτης μοιάζει με το άρωμα"…

^(*)“Μέλισσος”: Ο “Μέλισσος” είναι συνεργάτης του zitsagate, δείτε εδώ ποιός είναι.