Παρασκευή 29 Μαΐου 2015

Ανίκανος ο Δήμαρχος, όμηροι οι δημότες…

Τέτοιοι μας κυβέρνησαν, αλλά δυστυχώς τέτοιοι μας κυβερνούν ακόμα!
από τον "αριστερό serfer"(*)
Τι πίστεψαν, τι βρήκαν…
    Οι δημότες πίστεψαν σε έναν νέο άνθρωπο, που καλλιέργησε ελπίδες για ένα νέο Δήμο Ζίτσας, Δήμο ανάπτυξης, συναίνεσης, διαφάνειας, οράματος, αλληλεγγύης και προόδου και αντ’ αυτού έχουν τελικά να αντιμετωπίσουν “δημογέροντες του παρελθόντος”, φερέφωνα πολιτικής αλαζονείας και διχασμού, σύγχρονους Μαυρογιαλούρους.

Πολιτικές κουβέντες: Η «πικρή αλήθεια» για τη δημοτική αρχή και την ...
αντιπολίτευση. Οι πολιτικές έννοιες αυταρχισμός, αλαζονεία, αδιαφάνεια, ασυνεννοησία, ουσιαστικά αποτελούν στην πράξη (πριν και τώρα) θεμελιώδεις αρχές των διακηρύξεων των παρατάξεων «Έντιμη Πολιτεία» και «Αυτοδιοικητική Ενότητα».  Μάρτυρας, η «πικρή» αλήθεια της καθημερινότητας.
Μείζον θέμα: “Μυστήριες φιλίες & τζάμπα μάγκες” οι δημοτικοί “ΝΕΟΦΙΛΕΛΕ” κάνουν ΠΟΛΙΤΙΚΗ με αποκορύφωμα την κατά πλειοψηφία απόφαση του Δημοτικού Συμβουλίου που αφορούσε τα ταμειακά διαθέσιμα του Δήμου.

Ουδείς άμοιρος ευθυνών…
    “Κανένας δεν είναι άμοιρος ευθυνών” ούτε και η αντιπολίτευση. Οι ευθύνες που ανέκαθεν έχουν όλες οι αντιπολιτευτικές παρατάξεις είναι μεγαλύτερες απ’ αυτές της όποιας δημοτικής αρχής καθώς ο ρόλος του κρίνοντος (εδώ, της αντιπολίτευσης) είναι πάντα απαιτητικότερος και κρισιμότερος απ’ τον όποιο ρόλο του κρινόμενου.
    Αυτά, βέβαια, σε ιδανικές συνθήκες και καταστάσεις, δηλαδή όταν οι διάφορες παρατάξεις διοικούνται από πολιτικά συνετούς, νηφάλιους κι ικανούς ανθρώπους, ανεπηρέαστους από την εξουσιομανία, τις υπέρμετρες φιλοδοξίες κι αρχηγικές τάσεις.
    Όταν όμως στελεχώνονται από άτομα πολιτικά αλαζόνες, τότε μόνον αντιπολιτευτική δράση ΔΕΝ αναλαμβάνουν. Αντ’ αυτού, ξιδιάζονται στον ρόλο του διεκδικητή της εξουσίας και πάντως αδιάφορου για τα μεγάλα προβλήματα του Δήμου!
    Κακά τα ψέματα κι ακόμα χειρότερη η αλήθεια: “Όλοι έχουν τις ευθύνες τους” - Απλώς εμείς πληρώνουμε το λογαριασμό...

Φιλοξενούμενοι…
    Θα ήθελα να θυμίσω στον κύριο δήμαρχο πως οι αιρετοί είναι «φιλοξενούμενοι».
    «Προσωρινοί ένοικοι» τους οποίους επιλέγουν οι δημότες και τους εμπιστευόμαστε τα κλειδιά του “σπιτιού μας” και ως τέτοιοι, πρέπει να φέρονται με σεβασμό, ευγένεια και επαγγελματισμό. Ακριβώς δηλαδή, όπως προστάζουν οι απλοί, γνωστοί κανόνες καλής συμπεριφοράς. Για να πάει ένας τόπος μπροστά κι ένας θεσμός να προχωρήσει με επιτυχία και ειλικρίνεια.
    Πρέπει ν’ ακούγεσαι, αλλά και ν’ ακούς. Να ζητάς αλλά και να προσφέρεις. Να εκτιμάς, να πορεύεσαι με σεβασμό και να ενημερώνεις, ως οφείλεις, τους δημότες που εκπροσωπείς κι όχι γυρίζοντάς τους την πλάτη.

Οι άφθαρτοι…
    Όμως ακόμη και σήμερα στην παράταξη του πολιτικά ανίκανου Δημάρχου υπάρχουν στελέχη, νέοι άνθρωποι, άνθρωποι με διάθεση προσφοράς, οι οποίοι έχουν αρχές και οράματα για το τόπο μας. Άλλοι παλεύουν να επικρατήσουν, άλλοι βρέθηκαν στο περιθώριο και άλλοι επηρεάστηκαν ή “αλλοτριώθηκαν” γρήγορα.
    Αν θα αντιδράσουν θα φανεί στο «χειροκρότημα». Κάθε ημέρα σιωπής όμως αυξάνει τη συνενοχή και τους απομακρύνει από τη συνείδησή τους.
    Ποτέ δεν είναι αργά…

(*)ο αριστερός serfer είναι δραστήριος δημότης, πολιτικοποιημένος στο χώρο του ΣΥΡΙΖΑ και της ευρύτερης Αριστεράς