Ο Κασιδιάρης του Δήμου Ζίτσας…

    Ο Κασιδιάρης του Δήμου Ζίτσας, μολονότι στην κυριολεξία το...
όνομά του σημαίνει φαλακρός, είναι σχεδόν ολόκληρος καλυμμένος από φυσική βλάστηση. Είναι βουνό με υψόμετρο 1.329 μέτρα στο Νομό Ιωαννίνων με ένα μέρος του στο Δήμο Ζίτσας (ανάμεσα από Αετόπετρα, Δεσποτικό και Βασιλόπουλο) και ένα στο Δήμο Πωγωνίου. Αποτελεί τμήμα μιας οροσειράς που ξεκινά από τα Ελληνοαλβανικά σύνορα και κινείται με κατεύθυνση από ΒΔ προς ΝΑ, περιλαμβάνοντας τα όρη Μακρύκαμπο, Κασιδιάρη, Κούρεντα και Τόμαρο.

Στα ανατολικά του απλώνεται η κοιλάδα του Καλαμά, ενώ δυτικά συνδέεται με τα Όρη Τσαμαντά.

    Παλαιά το βουνό έφερε το σλαβικό όνομα Σιούτιστα (κατσίκα χωρίς κέρατα).

    Το όνομα Κασιδιάρης δόθηκε από τους ντόπιους, αρχικά σαν παρατσούκλι, σε μια από τις υψηλότερες κορυφές του, που είναι γυμνή από δέντρα και θάμνους και βγάζει εκλεκτό τσάι. Εκτός από εκεί, υπάρχει και σε άλλες κορυφές και σε διάφορες τοποθεσίες του Κασιδιάρη, πολύ καλό αρωματικό τσάι. Σιγά-σιγά το παρατσούκλι κυριάρχησε και έγινε το καινούριο όνομα του βουνού.

    Ο Κασιδιάρης δεν είναι ένα γυμνό βουνό, όπως δηλώνει το όνομά του, αλλά είναι δασωμένο και πολύ μάλιστα, με πολλά και πυκνά δάση από θάμνους και μεγάλα δέντρα.

    Ως τον τελευταίο πόλεμο και λίγο αργότερα, που τα ξύλα χρειάζονταν στον άνθρωπο πολύ περισσότερο απ΄ ότι σήμερα, το δάσος είχε υποστεί καταστροφή. Την καταστροφή του δάσους την επέτεινε περισσότερο η διάβρωση του εδάφους από το νερό της βροχής, που πέφτει άφθονο στην Ήπειρο. Σχηματίστηκαν έτσι λάκκοι και χείμαρροι, που κάθε χειμώνα κατέβαζαν τόνους χαλίκι, το οποίο σκέπαζε μεγάλες εκτάσεις. 

    Πριν καταστραφούν τα δάση στον Κασιδιάρη, υπήρχαν πολύ περισσότερες πηγές στον Παρακάλαμο, απ΄ όσες σήμερα. Η παράδοση λέει ότι υπήρχαν 45 πηγές από τον παλιό Αϊ-Νικόλα Παϊδονιάς ως τη «Βρύση του Καπετάνιου», Βόρειο-Βορειοδυτικά. Οι πηγές αυτές χάθηκαν εξαιτίας της απογύμνωσης του Κασιδιάρη και μιας μεγάλης καθίζησης και κατολίσθησης, που έγινε στους ανατολικούς πρόποδες του Σώσινου. Μερικές πηγές μετατοπίστηκαν ανατολικότερα προς τον κάμπο.

    Μετά το 1950, που τα χωριά αραίωσαν και η άγρια και αλόγιστη ξύλευση ελαττώθηκε πολύ, ο Κασιδιάρης άρχισε πάλι να πυκνώνει σε βλάστηση και να γίνεται όπως ήταν κάποτε.

    Οι κλιματολογικές και περιβαλλοντολογικές συνθήκες στο βουνό είναι κατάλληλες για την ανάπτυξη της χλωρίδας και της πανίδας αλλά και για τη ζωή του ανθρώπου. Ο Κασιδιάρης έχει άφθονα νερά, τα οποία δεν πηγάζουν μόνο από τους πρόποδες και τις πλαγιές του αλλά και από σημεία που φτάνουν τα 900 μέτρα υψόμετρο.

    Μια άλλη χάρη του είναι τα όμορφα μικρά οροπέδια, με καλές βοσκές και καλλιεργήσιμο έδαφος. Όσο για τους λάτρεις του κυνηγιού, ο Κασιδιάρης παλιότερα, ήταν παράδεισος. Τώρα τα θηράματα όλο και λιγοστεύουν. Τα λιβάδια και τα ξέφωτα στους πρόποδες του Κασιδιάρη είναι ιδανικοί μανιταρότοποι.

    Μολονότι στην κυριολεξία το όνομά του σημαίνει φαλακρός, σχεδόν ολόκληρος είναι καλυμμένος από φυσική βλάστηση, ενώ Κασιδιάρης αποκαλείτο μόνο μια κορυφή που πράγματι ήταν γυμνή από δέντρα. Όμως μετά τον Εμφύλιο Πόλεμο επιβλήθηκε η ονομασία της συγκεκριμένης κορυφής για ολόκληρο το όρος.

Και το ανάλογο τραγούδι: Τα παιδιά από τον Κασιδιάρη

κλικ πάνω στις φωτογραφίες για zoom