ΣΤΕΓΗ ΑΥΤΙΣΤΙΚΩΝ ΑΤΟΜΩΝ «ΕΛΕΝΗ ΓΥΡΑ» : Ομόφωνη στήριξη του Δημοτικού Συμβουλίου Ζίτσας…

Πλήρη στήριξη παρείχαν όλες ανεξαιρέτως οι παρατάξεις του Δήμου Ζίτσας στο πρώτο Κέντρο Εκπαίδευσης και Διαβίωσης Ενήλικων Ατόμων με Αυτισμό στην Ελλάδα, στη Στέγη Αυτιστικών Ατόμων «Ελένη Γύρα», η οποία λειτουργεί από τον Νοέμβριο του 2001 και βρίσκεται στη Ζίτσα Ιωαννίνων.

Πρόκειται για έναν Ξενώνα μακράς παραμονής και υψηλού βαθμού προστασίας για 12 νεαρά ενήλικα άτομα με διαταραχές αυτιστικού τύπου από την περιοχή της Ηπείρου.

Κατά τη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου τα προβλήματα εξέθεσε ο εκπρόσωπος των εργαζομένων κ. Μπάτζιος και εκ μέρους των γονέων ο κ. Σπυριδάκης. Το Δημοτικό Συμβούλιο αναγνώρισε στο ακέραιο τον πραγματικό λεπτό και ευαίσθητο σκοπό του Κέντρου και...
εξέφρασε την πλήρη και αμέριστη με κάθε τρόπο συμπαράστασή του στα προβλήματα που ανέκυψαν.

Αναλυτικά οι θέσεις των συντελεστών της Στέγης:

Η Στέγη δημιουργήθηκε από την Ελληνική Εταιρία Προστασίας Αυτιστικών Ατόμων (Ε.Ε.Π.Α.Α.) και το Παράρτημά της στα Ιωάννινα, που αξιοποίησαν τις δωρεές του καταγόμενου εκ Ζίτσας γιατρού Γεωργίου Γύρα εις μνήμην της πρώτης του συζύγου, Ελένης Γύρα, της Χριστιανικής Αδελφότητας «Η μάνα του Πωγωνίου» και της Γαλλικής Φιλανθρωπικής Οργάνωσης «Τάγμα των Ιπποτών της Μάλτας».

Το Κέντρο διαχειρίζεται και κατέχεται από την Ε.Ε.Π.Α.Α., λειτουργεί όλο τον χρόνο σε 24ωρη βάση και οι λειτουργικές του ανάγκες καλύπτονται από το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Διεύθυνση Ψυχικής Υγείας).

Στόχος της Στέγης πλην της φροντίδας, είναι να προσφέρει παράλληλα ευχάριστη, ποιοτική και αξιοπρεπή διαβίωση, ψυχαγωγία, καθώς επίσης κατάλληλη και δια βίου εκπαίδευση στους 12 ενοίκους της, για την αξιοποίηση των ικανοτήτων και την βελτίωση των δυνατοτήτων τους κυρίως σε θέματα αυτοδιαχείρισης, επικοινωνίας και κοινωνικοποίησης, καθώς και βελτίωση ή ελαχιστοποίηση προβληματικών συμπεριφορών με απώτερο σκοπό την προάσπιση των δικαιωμάτων και την προώθηση της ποιότητας ζωής τους.

Το ειδικευμένο προσωπικό του Κέντρου, 22 άτομα στο σύνολο, που κατανέμονται σε 3 κυλιόμενες οχτάωρες βάρδιες, αποτελείται από Εκπαιδευτές (Ψυχολόγοι-Παιδαγωγοί, Κοινωνικό Λειτουργό, Λογοθεραπευτή, Γυμναστές, Νοσηλευτές) Διοικητικό και Βοηθητικό προσωπικό, που επιμορφώνεται συνεχώς και εκπαιδεύεται κατάλληλα σε διάφορα διεθνώς αναγνωρισμένα επιστημονικά προγράμματα εκπαίδευσης ατόμων με αυτισμό. Κάθε εκπαιδευτής είναι πρόσωπο αναφοράς για δύο ενοίκους. Όλοι ανεξαιρέτως συμμετέχουν ενεργά στην φροντίδα και την εκπαίδευση των ενοίκων.

Κάθε ένοικος ακολουθεί το δικό του εξατομικευμένο πρόγραμμα δραστηριοτήτων, το οποίο είναι κατάλληλα δομημένο και προσαρμοσμένο στις δυνατότητες, ανάγκες και τα ενδιαφέροντά του. Οι 12 ένοικοι, 7 άντρες και 5 γυναίκες, ηλικίας 25 – 40 ετών, ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού. Προέρχονται όλοι από την κοινότητα και δεν είχαν λάβει καμία προηγούμενη εξειδικευμένη εκπαιδευτική παρέμβαση. Έχουν διαφορετικό βαθμό λειτουργικότητας μεταξύ τους, η πλειοψηφία των οποίων αρκετά χαμηλή, με σύνοδες αναπηρίες, αισθητηριακές δυσλειτουργίες και συναισθηματικές διαταραχές.

Με τη σωστή και σταθερή εφαρμογή του εκπαιδευτικού προγράμματος, τη συνεχή ποιοτική φροντίδα, έχει σημειωθεί αξιόλογη και πέρα των προσδοκιών πρόοδος όλων των ενοίκων σε όλους τους τομείς λειτουργικότητάς τους. Είναι επίσης αξιοσημείωτη και σημαντική η μείωση της συχνότητας και της έντασης και σε ορισμένες περιπτώσεις στην εξάλειψη των προκλητικών συμπεριφορών, μα πάνω απ΄ όλα στην ευτυχία τους καθώς και στην ανακούφιση των οικογενειών.

Η Στέγη αποτελεί «Πρότυπο Κέντρο για Άτομα με Αυτισμό» στον ελλαδικό χώρο. Βρίσκεται σε λειτουργική Διασύνδεση με την Ψυχιατρική Κλινική του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Ιωαννίνων και δέχεται προπτυχιακούς και μεταπτυχιακούς φοιτητές με αντικείμενο σπουδών συναφές με τις προσφερόμενες υπηρεσίες, καθώς και σπουδαστές ή επαγγελματίες του χώρου για εκπαίδευση, πρακτική άσκηση και εθελοντική εργασία.

Το πρότυπό λειτουργίας της ακολούθησαν τα δύο επόμενα αντίστοιχα Κέντρα Διαβίωσης Ενήλικων Ατόμων με Αυτισμό που δημιουργήθηκαν στην Ελλάδα. Η εμπειρία της Στέγης είναι σημαντική για την ανάπτυξη παρόμοιων δομών στην χώρα μας και έχει ήδη αξιοποιηθεί θετικά από σχετικούς φορείς και συλλόγους από όλη την χώρα.

Δυστυχώς, όμως, τόσο η Στέγη όσο και οι υπόλοιπες δομές ψυχοκοινωνικής αποκατάστασης στην χώρα μας που λειτούργησαν στα πλαίσια της ψυχιατρικής μεταρρύθμισης βρίσκονται στον κίνδυνο κατάρρευσής τους λόγω της κρατικής υποχρηματοδότησης και πλήρους απαξίωσής τους από το αρμόδιο Υπουργείο.

Στα πρόθυρα μιας τεράστιας ανθρωπιστικής κρίσης που βρισκόμαστε στην Ελλάδα, Κυβέρνηση και Υπουργείο Υγείας αρνούνται να στηρίξουν το δικαίωμα στη δημόσια και δωρεάν υγεία, στην ψυχική υγεία και πρόνοια. Μάλιστα στην πιο δύσκολη περίοδο, αυτή της οικονομικής κρίσης, που σοβαρότατες ψυχικές ασθένειες όπως κατάθλιψη, παρουσιάζουν δραματική αύξηση, το κοινωνικό κράτος αντί να ενισχύεται, καταργείται. Η πιο ευαίσθητη κοινωνική ομάδα του πληθυσμού εξωθείται σε μια μαζική εξόντωση λόγω των αλλεπάλληλων προκρούστειων μέτρων. Προτιμούν να πετάξουν δεκάδες χιλιάδες κόσμο στο δρόμο, εργαζόμενους και λήπτες υπηρεσιών. Βάζουν λουκέτα σε δομές ψυχικής υγείας, σε ειδικά σχολεία, σε κέντρα ψυχικής υγείας, σε κλινικές και νοσοκομεία.

Σήμερα επικαλούμενη την κρίση και χρησιμοποιώντας ως άλλοθι το μνημόνιο, η κυβέρνηση έδωσε τη χαριστική βολή: ο προϋπολογισμός για την ψυχική υγεία για φέτος μειώθηκε κατά 50 % σε σχέση με τον περσινό χρόνο.

Οι βάρβαρες περικοπές στις ήδη πετσοκομμένες κρατικές επιχορηγήσεις αποτελούν την ταφόπλακα του κράτους πρόνοιας. Στοχεύουν στην αποσάθρωση των υπηρεσιών κοινωνικής αλληλεγγύης και στην εξαθλίωση των ευαίσθητων κοινωνικών ομάδων και των ανθρώπων που ήδη βιώνουν το καθεστώς του κοινωνικού αποκλεισμού.

Καταδικάζει τους εξυπηρετούμενους των υπηρεσιών να μείνουν κυριολεκτικά στο δρόμο και να φλερτάρουν με την υποτροπή, ενώ υποχρεώνει τους εργαζόμενους να επιτελέσουν το τόσο σημαντικό έργο τους σε συνθήκες ανασφάλειας και αβεβαιότητας, όντας ήδη μήνες απλήρωτοι, εξαθλιωμένοι οικονομικά και απελπισμένοι.

Η ψυχιατρική μεταρρύθμιση γκρεμίζεται. Μια μεταρρύθμιση που ξεκίνησε μετά τις εικόνες ντροπής από το ψυχιατρείο-κολαστήριο της Λέρου κάνοντας τον γύρο του κόσμου σοκάροντας με τις απαράδεκτες συνθήκες νοσηλείας. Εικόνες γυμνών ανθρώπων που δένονταν με ιμάντες στα κρεβάτια, έκαναν ομαδικό μπάνιο με λάστιχο και άλλες σκηνές φρίκης.

Αν κλείσουν οι δομές ψυχικής υγείας, χιλιάδες παιδιά και ενήλικες με ψυχικά προβλήματα και ειδικές ανάγκες θα πεταχτούν στο δρόμο ή θα βρεθούν στα σπίτια τους χωρίς κατάλληλη θεραπεία, εκπαίδευση και στήριξη, τα ποσοστά αυτοκτονιών θα πολλαπλασιαστούν, ενώ είναι ήδη πολύ υψηλά και η Ελλάδα από κοιτίδα πολιτισμού θα γίνει κοιτίδα σκοταδισμού και βαρβαρότητας. Μια νέα, τεράστια «Λέρος» θα δημιουργηθεί με άνεργους, φτωχούς και περιθωριοποιημένους ψυχικά ασθενείς ελαστικά εργαζόμενους σκλάβους.

Η κυβερνητική πολιτική και βούληση εξαντλείται στην πιστή εφαρμογή του μνημονιακού σφαγείου. Μια πολιτική που οδηγεί το χώρο μας σε υποβάθμιση, συρρίκνωση και τελικά στο λουκέτο. Μια πολιτική που εξαθλιώνει τη συντριπτική πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας.

Ουσιαστικά οδηγούν στο κλείσιμο την πλειοψηφία των δομών ψυχικής υγείας ή τη μετατροπή τους σε πάλι σε άσυλα. Οι εργαζόμενοι συνεχίσουμε να προσφέρουμε τις υπηρεσίες μας χωρίς όμως να ξέρουμε αν και πότε θα πληρωθούμε. Εμμέσως πλην σαφώς, ο εκβιασμός είναι ο εξής: για να συνεχίσουν να υπάρχουν οι δομές και να μην πεταχτούν οι ασθενείς στο δρόμο, πρέπει εμείς οι εργαζόμενοι να δουλεύουμε τζάμπα, με προσωπικό κόστος, οικονομικό και ψυχικό.

Στην κρίση πρέπει να στηριχθούν αυτά τα δικαιώματα των ανθρώπων αυτών για να μην εξωθηθούμε στον κανιβαλισμό και στην κοινωνική διάλυση. Χτίζουμε ασπίδα προστασίας των δομών πρόνοιας απέναντι στις πολιτικές της βαρβαρότητας. Οι εργαζόμενοι στις δομές αυτές συντονιζόμαστε με εργαζόμενους σε άλλους κλάδους υγείας, συλλόγους γονέων, με τοπικές συνελεύσεις και με όλα τα πληττόμενα μέρη της κοινωνίας.

Οι μόνοι που σηκώνουμε το βάρος διατήρησης προσφοράς υπηρεσιών ψυχικής υγείας, τόσο στους ενήλικες ασθενείς εντός και εκτός στεγαστικών δομών, όσο και στα παιδιά και στους εφήβους με σοβαρές αναπτυξιακές διαταραχές, είμαστε εμείς οι απλήρωτοι εργαζόμενοι.

Οι εργαζόμενοι στις δομές αυτές είμαστε απλήρωτοι για μήνες, και έχουμε οργανωθεί, χωρίς να έχουμε άλλη επιλογή, για να σώσουμε τον εαυτό μας και τους ανθρώπους ΧΩΡΙΣ ΦΩΝΗ που στηρίζουμε καθημερινά στη δουλειά μας.

Όλοι εμείς οι εργαζόμενοι στο κοινωνικό κράτος θα ενεργοποιήσουμε όλες μας τις δυνάμεις στον αγώνα για το δικαίωμα στη ζωή και την αξιοπρέπεια!

Θα βάλουμε ένα τέλος στην πολιτική εγκατάλειψης των πολιτών οι οποίοι χρειάζονται θεραπεία, στην τύχη τους.

· ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΕΝΗΛΙΚΑ ΜΕ ΕΙΔΙΚΕΣ ΑΝΑΓΚΕΣ ΧΩΡΙΣ ΑΠΟΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΚΑΙ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ!

• ΔΕΝ ΘΑ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΚΑΝΕΝΑ ΨΥΧΙΚΑ ΠΑΣΧΟΝΤΑ ΧΩΡΙΣ ΘΕΡΑΠΕΙΑ!

Ζητάμε να πάρετε θέση δίπλα μας στον αγώνα αυτό, γιατί ΜΟΝΟ ΑΝ ΚΑΘΕ ΔΙΑΘΕΣΙΜΗ ΦΩΝΗ ΔΗΜΟΣΙΟΠΟΙΗΣΕΙ ΑΜΕΣΑ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΜΑΣ ΚΑΙ ΒΡΕΘΕΙ ΣΥΜΠΑΡΑΣΤΑΤΗΣ στους ΑΓΩΝΕΣ ΜΑΣ ΥΠΑΡΧΕΙ ΕΛΠΙΔΑ ΝΑ ΑΠΟΤΡΕΨΟΥΜΕ ΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΥ ΣΥΝΤΕΛΕΙΤΑΙ.

• Άμεση καταβολή όλων των δεδουλευμένων,
• Άμεση κάλυψη των αναγκών όλων των δομών από τον κρατικό προϋπολογισμό στην προοπτική ένταξής τους στο δημόσιο.
• Άμεση επαναλειτουργία των φορέων που παραμένουν κλειστοί
• Συνέχιση της λειτουργίας των δομών στις οποίες εργαζόμαστε, την εξασφάλιση ολόκληρης της επιχορήγησης για το 2012 καθώς και της πλήρους χρηματοδότησης για το 2013.

• Αποκλειστικά δημόσιες και δωρεάν υπηρεσίες πρόνοιας και ειδικής αγωγής, που θα εξυπηρετούν τις ανάγκες των ατόμων με αναπηρία ή/και ψυχική ασθένεια και των οικογενειών τους και θα τις καλύπτουν με βάση τα σύγχρονα επιστημονικά δεδομένα.
• Αξιοπρεπείς εργασιακές συνθήκες. Κανένας συνάδελφος με ωράριο λάστιχο. Κανένας απολυόμενος στην ψυχική υγεία