Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012

Αγάλι αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι... – (Ηράκλειτος «ο Σκοτεινός»... Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012)

Όσο μέλι και να βάλεις στα σκ@.... δεν γίνονται κομπόστα…!!!
Ο ΚΑΛΑΜΑΣ ΜΑΣ
«Ποταμοῖς τοῖς αὐτοῖς ἐμβαίνομέν τε καὶ οὐκ ἐμβαίνομεν, εἶμέν τε καὶ οὐκ εἶμεν. » Στα ίδια ποτάμια και μπαίνουμε και δεν μπαίνουμε, και είμαστε και δεν είμαστε.
- Τι σχέση έχουμε εμείς μ’ αυτούς...;

- Τι σχέση έχουμε μ’ αυτή την ασφυξία που μας περιβάλλει…;
- Ποτέ δεν μπήκαμε και ποτέ δεν ανήκαμε.
- Πάντα έτσι δεν ήταν; Τι άλλαξε τώρα; Τι άλλαξε για εμάς; Τίποτα.
- Δεν γουστάραμε και δεν μας γούσταραν.

Υπάρχει μια παράλληλη Ελλάδα μέσα στην Ελλάδα της διαφθοράς, της παρακμής, του νεοέλληνα….
- Ολόφωτη παρά το σκοτάδι, υπερήφανη παρά την υποχώρησή της, διαχρονική παρά την επικράτηση του εύκολου, του φλύαρου και του εφήμερου.
Τι σημαίνει για εμάς Δήμος Ζίτσας…; 

Τίποτε εθνικά ή ιδεολογικά φορτισμένο.
- Ένα...
κομμάτι γης είναι που μυρίσαμε, αγαπήσαμε και μισήσαμε. Ένα κομμάτι γης που βρήκαμε μερικούς φίλους και συνοδοιπόρους. Στήσαμε ένα μικρόκοσμο και θέλουμε να μας αφήσουν να ζήσουμε. 
- Διεκδικούμε το ζωτικό μας χώρο.
- Αυτοί εδώ είναι μια χούφτα Άγιοι Έλληνες. Έζησαν, Ζουν στα ίδια χώματα. Βράχηκαν από την ίδια βροχή, αγαπήσαν κάτω από το ίδιο δέντρο, σκόνταψαν στην ίδια πέτρα, έκλαψαν στην ίδια αγκαλιά, ονειρεύτηκαν στην ίδια ακροποταμιά . Διαφορετικοί, εξαιρετικά λίγοι. Άλλοι σεμνοί, άλλοι καταραμένοι, άλλοι του δρόμου και του περιθωρίου. Μεγαλοφυείς. Όλοι Όμορφοι, Αξιοπρεπείς, Ορθομέτωποι.

Στο δρόμο θα βρεις ακόμη τις πατημασιές τους, ακολούθησέ τους:

- Άγιος Διονύσιος Ο “Σκυλοσοφος”.
- Χρηστοβασίλης 
- Χρυσάνθη Ζιτσαία.
- Ο ορεσίβιος τσοπάνης στο ασπρόμαυρο κάδρο στο γραφείο του πατέρα. 
- Ο πλανόδιος κιθαρίστας στη Δεξαμενή.
- ο Αγησίλαος και η Κασσιανή στην Ελεούσα .
- Ο ”μουγγός” 
- Ο ταξιδεμένος
- Ο καλλιτέχνης του δρόμου.
- Ο απογοητευμένος 
- Ο απαισιόδοξος 
- Ο αισιόδοξος

Ο πολυτεχνίτης και ερημοσπίτης “Θανάσης”, χαρακτήρες που συμπυκνώνουν όλες τις αντιφάσεις, τα καλά και τα δεινά που κουβαλάει στο ταραγμένο και πολύβουο και παρδαλό αρβανίτικο, σλάβικο, βλάχικο, σαρακένικο, ρωμέικο, οθωμανικό, ενετικό κ.ο.κ αίμα μας.
Όταν λέμε Ελλάδα, εννοούμε τους Αγίους μας. Εμείς λοιπόν είμαστε απ’ αυτή την πλευρά του δρόμου.


- Live and let live.



Ηράκλειτος «ο Σκοτεινός» - Δευτέρα 16 Ιουλίου 2012