Διάψευση : Δεν είμαι εγώ !!!

    Είναι καθηγητής το πολύ 50 ετών, τυπικός, αυστηρός και υπερβολικά λογικός, ζει ήσυχα κάνοντας τα πειράματά του. Έτυχε να μένει στον ίδιο δρόμο με το συνονόματο του τον Πέτρο…

Παπαπέτρο, καθηγητή ξένων γλωσσών, του συμβαίνουν εξαιτίας της συνωνυμίας διάφορα παράξενα κι ανεξήγητα για τον ίδιο και του αποδίδονται κατά λάθος πράξεις, εντελώς ασύμβατες με το χαρακτήρα του. Αυτή είναι λίγο πολύ η υπόθεση.

    

σ.σ. Από ότι καταλάβατε δεν πρόκειται για καμία απολύτως διάψευση, αλλά γιά τον τίτλο του συγκεκριμένου θεατρικού έργου...

Συγκεκριμένα :

    Την χαρά να απολαύσουνε την θεατρική ομάδα «Επί σκηνής» του Δήμου Ζίτσας είχαν το Σάββατο οι κάτοικοι της Κληματιάς.

     Η ομάδα ανεβάζει το έργο «Δεν είμαι εγώ!» του Γρηγόρη Ξενόπουλου, είναι μια τρίπρακτη κωμωδία που γράφτηκε το 1915, είναι ένα από τα λιγότερο γνωστά έργα, αν και ο ίδιος ο συγγραφέας το θεωρεί το καλύτερο έργο του. Σκοπός του συγγραφέα είναι να σατιρίσει την ανθρώπινη Λογική ή σωστότερα τους ανθρώπους που έχουν ως οδηγό τους μόνο τη Λογική, παραμερίζοντας παντελώς τη φαντασία. Και ενώ η σάτιρα των ανθρώπων της Φαντασίας είναι κοινό θέμα σάτιρας πολλών έργων, η σάτιρα της Λογικής είναι σπανιότερο θέμα.

    Βασικό πρόσωπο του έργου είναι ο καθηγητής μαθηματικών Πέτρος Παπαπέτρου, 50 ετών, τυπικός οικογενειάρχης, αυστηρός και υπερβολικά λογικός που ζει ήσυχα κάνοντας τα μαθήματα και τα πειράματά του. Επειδή έτυχε να μένει στον ίδιο δρόμο με το συνονόματο του Πετράκη Παπαπέτρο, καθηγητή ξένων γλωσσών, του συμβαίνουν εξαιτίας της συνωνυμίας διάφορα παράξενα κι ανεξήγητα για τον ίδιο και του αποδίδονται κατά λάθος πράξεις, εντελώς ασύμβατες με το χαρακτήρα του. Στηριζόμενος λοιπόν στη μαθηματική λογική του , καταλήγει στο συμπέρασμα πως διχάστηκε και πως κατάντησε να βλέπει τον Άλλο, το δεύτερο του «Εγώ»! Έτσι ο ήρωας, αφού φτάνει στα πρόθυρα της πιο κωμικής παραφροσύνης, ξαναβρίσκει τελικά τον αληθινό του εαυτό, καταλήγοντας όμως ότι θα προτιμούσε να είναι ο «Άλλος»!

    Η ευρηματική πλοκή του έργου, το πλήθος χαρακτήρων που διαγράφονται εύστοχα και τα ευτράπελα περιστατικά χαρίζουν πλούσιο γέλιο, ένα έργο που μπορεί να γράφτηκε πριν από ένα αιώνα περίπου αλλά αποδεικνύεται πιο επίκαιρο παρά ποτέ, καθώς ζούμε την κυριαρχία της ψυχρής Λογικής.

    Λογική και φαντασία πρέπει επίσης να αναζητήσουνε και οι υπεύθυνοι στον Δήμο Ζίτσας και να σταθούνε δίπλα στο πλευρό αυτών που απαρτίζουν την θεατρική ομάδα του δήμου.

    Ωραία είναι να καυχιόμαστε ότι έχουμε θεατρική ομάδα αλλά κάποιος πρέπει να λύσει και τα προβλήματα, όπως ότι το σκηνικό είναι άσχετο με την παράσταση και είναι από άλλη παράσταση αλλά και η ανύπαρκτη σκηνοθεσία.

    Στην φωτογραφία διακρίνουμε αριστερά την Μάγδα Καστάνη που παίζει την μαμά της Φρόσως, στην μέση τον Βασίλη Ντάβα - Γκαρσόνι, και δεξιά την Έφη Πλόκα - Φρόσω σύζυγο του καθηγητή.

    Την παράσταση παρακολούθησε και ο πρώην Δήμαρχος Ευρυμενών Μιχάλης Κατσάνος.

από Το πουλάκι