Με την πέννα του Ταϋλεράνδου
Βλέπω, ακούω, διαβάζω και γενικά πληροφορούμαι για τα πεπραγμένα των επικεφαλής των παρατάξεων στο δήμο Ζίτσας που τρώγονται στο δημαρχείο και τις καφετέριες της οδού Ελευθερίας και θλίβομαι.
Όχι για τα κουτσομπολιά που εκατέρωθεν ακούγονται ή τα πολλά άθλια κουτσομπολιά που διαδίδουν οι παρατρεχάμενοι. Αλλά για ένα ζήτημα ουσίας. Πως μπορούν…
να είναι παγεροί και αδιάφοροι απέναντι στην ωμή πραγματικότητα, που επιβάλλει λογικές συνεργασίας και συνέργειας. Για συναίνεση και κυβέρνηση προσωπικοτήτων μας έχουνε πρήξει καθημερινά τα κανάλια και οι δικοί μας βρίσκονται στον κόσμο τους.
Σιγά μην μπούνε ο Ρογκότης, ο Βλέτσας και ο Βούζας σε τέτοια τρυπάκια. Ο ΓΑΠ μπορεί να τα βρει με τον Σαμαρά και η Παπαρήγα με τον Καρατζαφέρη, ο Βλέτσας με τον Τζίμα, αλλά ο Ρογκότης με τον Βούζα ΠΟΤΕ ! Δεν λέμε τώρα να τα βρούνε σε επίπεδο συγχώνευσης παρατάξεων αλλά σε ένα μίνιμουμ κοινών διεκδικήσεων. Πάπαλα, ούτε με σφαίρες.
Πολιτικοί αρχηγάρες θα είναι μέχρις εσχάτων! Όπως πάντα. Ο καθένας κάνοντας το παιχνίδι του, με κύρια επιδίωξη να κερδίσει πόντους απέναντι στον αντίπαλό του. Βασικός στόχος, η "καρέκλα" και πώς θα πλασαριστεί ο καθένας τους στην εξουσία. Και πάει λέγοντας. Και όλοι εμείς για το ντέφι. Άντε τώρα που καλοκαίριασε για τα... πανηγύρια!
Και που' σαι, ο χαλβάς από τον πολύτεκνο. Δεν παχαίνει, ομορφαίνει !
Γιατί όπως είπε και ο Ταϋλεράνδος: "Πολιτική είναι να προβλέπεις το αναπόφευκτο και να επισπεύδεις την εμφάνιση του".