Όπου ακούς πολλά κεράσια, κράτα μικρό καλάθι λένε στο χωριό και δεν έχουν άδικο. Άσχετα με τις δικαιολογίες του αρμόδιου αντιδημάρχου Ζίτσας Σπ. Πάϊκα, ύστερα από το μπάχαλο που προέκυψε με τους συλλόγους του δήμου Ζίτσας τις Απόκριες, όπου ομαδοποιήθηκε προσπαθώντας να καλύψει τον …λίγο Φώτη Ράρρα που ανακατεύθηκε και μπερδεύτηκε, θέμα χρόνου ήταν να έρθει στο προσκήνιο ένα ζήτημα που πρέπει να διευθετηθεί. Αυτό προέκυψε στις Απόκριες και στη γιορτή της Καθαρής Δευτέρας από τη μη χρηματοδότηση της πατροπαράδοτης φασολάδας των συλλόγων της περιοχής.
Εκτός από λίγες φωτεινές εξαιρέσεις, πολλοί πολιτιστικοί σύλλογοι, οι περισσότεροι με ανύπαρκτο έργο, αλλά με εκδρομές και τραπεζώματα στα μέλη τους, έδειξαν την πολιτιστική τους γύμνια και ότι δεν μπορούν να λειτουργήσουν χωρίς δημοτικό χρήμα και στήριξη. Άλλο που δεν ήθελε ο αντιδήμαρχος να πρωταγωνιστήσει στο πολιτικό παιχνίδι του δούνε - λαβείν γιατί σε κάθε χρηματοδοτούμενη γιορτή υπάρχει παρασκήνιο για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους.
Η τακτική αυτή δεν ενοχλεί ...
μόνο τους συνδημότες μας που καλούνται να πληρώσουν το "μάρμαρο" αλλά και το δημοτικό επιτελείο Ρογκότη που βλέπει κάποιους να κάνουν πλειοδοσία υποσχέσεων χωρίς όμως να μπορούν να πληρώσουν το λογαριασμό. Αρκετοί σύλλογοι της περιοχής μας είναι κοινό μυστικό ότι είναι εργαλεία στήριξης πολιτικών επιδιώξεων, πιέζοντας το δημαρχείο για εκδηλώσεις που δεν πρόσφεραν και κάτι στον τόπο πέρα από ψηφαλάκια για ορισμένους. Αυτός ο κύκλος πρέπει να κλείσει και τα πενιχρά πλέον κονδύλια αν υπάρξουν, να διοχετευτούν σε υγιείς πολιτιστικές δραστηριότητες και την στήριξη όσων συλλόγων παράξουν πραγματικό πλέον πολιτιστικό έργο.
Το ίδιο μετά από συντονισμένη συζήτηση μπορεί να γίνει και με τις δεκάδες ποδοσφαιρικές ομάδες, γιατί γεμίσαμε γήπεδα και εγκαταστάσεις ακόμη και στο τελευταίο χωριό, με τις πλάτες όλων των δημοτών, που επωμίζονται το κόστος. Λιγότεροι και ανεξάρτητοι σύλλογοι, χωρίς να πατρονάρονται από κανέναν μάλλον θα είναι κέρδος για τον τόπο. Θα τα στηρίξει όμως ο αντιδήμαρχος ή θα προτιμήσει συνταγές φτηνού λαϊκισμού.