Έπεσαν οι μάσκες - (Αφού "καμία οικονομική απειλή δεν είναι αποτελεσματική στον απεγνωσμένο")... (Το άρθρο του Καρτέσιου σήμερα)

«Το ελληνικό πολιτικό σύστημα δε θέλησε ποτέ πολίτες, ήθελε πάντα πελάτες. Συναλλαγές είχαν οι περισσότεροι. Δεν ήταν ψηφοφόροι, αλλά πελατολόγιο. Αγόραζαν μία δουλειά, μια θέση στο Δημόσιο, ένα ρουσφέτι, μια διαπλοκή, μια προαγωγή, μια μετάθεση, μια εξυπηρέτηση, ένα επίδομα, μια καλή σύνταξη και πλήρωναν με την ψήφο τους. Τώρα όμως δεν υπάρχει προϊόν. Η αγορά στέγνωσε. Το Δημόσιο δεν…»

Του "Καρτέσιου" τα άρθρα τα φιλοξενούμε στο zitsagate ... Πέμπτη 17^η Μαΐου 2012

Ιστορικές αλήθειες…

    Από τη μεταπολίτευση και μετά αυτοί κυβέρνησαν. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Ξεδίπλωσαν τα προσόντα τους, άπλωσαν τις κληρονομικές ικανότητές τους, κορνιζάρισαν τα πτυχία από το Χάρβαρντ και το Γέιλ στα τζάκια τους, διάλεξαν και ανατομικές πολυθρονάρες μη τυχόν και κουραστεί ο κώλος τους 38 χρόνια αραγμένοι, δρούσαν ανενόχλητοι και ξαφνικά πέρυσι μας είπαν ότι τα έκαναν σαλάτα. Μάλιστα ξινή με μπόλικο ξύδι Ιταλίας, ντομάτες Τουρκίας και αγγουράκια Ισπανίας.

Περυσινά συμβάντα…

    Τότε άρχισαν να διαλαλούν την πραμάτεια τους. Εδώ το καλό μνημόνιο ο ένας, εδώ το καλό μνημόνιο ο άλλος.

    Και αφού μας έφτασαν στο απόλυτο αμήν, γύρισαν με ύφος χιλίων καρδιναλίων και μας είπαν ότι αυτοί έχουν την αποκλειστικότητα της λύσης. Ότι αυτοί μόνον γνωρίζουν τη συνταγή για να μας σώσουν. Σαν αυτή που έκανε κουραμπιέδες η γιαγιά μου. Μνημόνιο Α ο Βενιζέλος, μεταλλαγμένο μνημόνιο Β ο Σαμαράς. Από παραδίπλα ο Τσίπρας και η Παπαρήγα έσκαγαν...

στα γέλια. Και καλά έκαναν αφού τόσα χρόνια αβαντζάριζαν τζάμπα και τους παρέσερναν ακόμα χαμηλότερα. Άλλωστε αυτοί θα θέριζαν μετά.

Η απειλή στους απελπισμένους…

    Διασκεδάζω με τις ερασιτεχνικές προβοκάτσιες που προκαλεί ο πανικός, διότι φαίνεται ότι ο δικομματισμός στην Ελλάδα ήταν ένα πρόχειρα στημένο τσαρδί που μετά τον Λαλιώτη, δε βρήκε κανέναν σοβαρό άνθρωπο να αναλάβει εργολαβικά και επιστημονικά την πολιτική λασπολογία.

    Ολόκληρη η σχολή του Σικάγου, όλες οι διάσημες σχολές οικονομίας του κόσμου, θα μπορούσαν να καταργηθούν αυτόματα από ένα τους και μόνο λάθος. Λένε, λένε, λένε, αλλά ξεχνούν το βασικό: «Καμία οικονομική απειλή δεν είναι αποτελεσματική στον απεγνωσμένο».

 Τα παζάρια, ο Σαμαράς και ο Τσίπρας…

    Ο Βενιζέλος διαπραγματεύτηκε αυτό που νόμιζε καλύτερο και ως εκεί που έφτανε.

    Ο Σαμαράς αναγνώρισε την διαπραγμάτευση του Βενιζέλου, λέει όμως ότι μπορεί να την βελτιώσει.

    Πόσο; Να το πει ευθέως και καθαρά.

    Σε πόσα σημεία; Να ξεκαθαρίσει απλά και λαϊκά, σε τόσα και στα κάτωθι.

    Και αν βρει μπροστά του αξεπέραστο τοίχο τι θα κάνει; Και αυτό να το ξεκαθαρίσει κοφτά και παστρικά. Θα σκύψει το κεφάλι και θα γυρίσει τον κ… ή θα καταγγείλει το μνημόνιο;

    Τι υπέγραψε και εγγυήθηκε; Ότι ο Παπανδρέου και ο Βενιζέλος ή όχι; Αν όχι που ακριβώς είναι η κόκκινη γραμμή του; Και τι σόι κόκκινη γραμμή βάζει; Πάσο ή καταγγελία;

    Παραμονή στο Ευρώ με θυσίες μέχρις ενός ορίου λένε οι πολίτες. Και δίκιο έχουν. Ποιο είναι το όριο που βάζει ο Σαμαράς;

    Και ο Τσίπρας που δεν προέκυψε στη δεύτερη θέση ύστερα από κλήρωση, αλλά ύστερα από εκλογές. Εκλογές στις οποίες ψήφισε ο ελληνικός λαός που μέχρι το μεσημέρι της Κυριακής, όλοι τον αποκαλούσαν «κυρίαρχο», εκλιπαρούσαν την ψήφο του και τον έγλειφαν πατόκορφα.

    Ο Τσίπρας είναι ο εχθρός του Μπαρόζο, της Μέρκελ και όλων των εκπροσώπων της Τρόικας επειδή στις εκλογές κατάφερε να έρθει στη δεύτερη θέση και να τους χαλάσει τα σχέδια για μία στεγνά μνημονιακή κυβέρνηση που θα δρούσε ανενόχλητη, αλλά είναι και εχθρός του CNN, του Economist, των FT και άλλων παγκόσμιων ΜΜΕ που καθώς είναι "ταγμένα στην υπηρεσία των διεθνών τοκογλύφων", άρχισαν τις επιθέσεις εναντίον της Ελλάδας και τρομοκρατούν απαιτώντας τον άμεσο εξοβελισμό της από την Ευρωζώνη επειδή δεν υπέκυψε στη λιτότητα;

    Θα αγνοήσει το «παν μέτρον άριστον»;

    Τώρα θα τους εκβιάσει κι αυτοί θα μας κοιτάζουν αδιάφοροι;

    Θα του πουν «μπράβο μεγάλε χάσαμε. Πάρτα όλα;»

    Παραμονή στο Ευρώ με θυσίες μέχρις ενός ορίου λένε οι πολίτες. Και δίκιο έχουν. Ποιο είναι το όριο που βάζει ο Τσίπρας;

Το όριο…

    Το όριο απέχει παρασάγγας από εκεί που το κανόνισε ο Βενιζέλος και είναι αρκετά μακρύτερα από εκεί που αόριστα το θέτει ο Σαμαράς. Είναι όμως πάρα πολύ πιο εδώ από εκεί που το βάζει ο Τσίπρας και κάμποσο πιο εδώ επίσης από εκεί που το βάζει ο Καμμένος.     

    Όσο για τον Κουβέλη είναι και με το χωροφύλαξ και με τον ασυφύλαξ. Αλλά εκκρεμές κανονικό μα καλοκουρδισμένο που δείχνει την ώρα ακριβώς.

Η τρομοκρατία…

    Μας τρομοκρατούν οι Βρυξέλλες, μας τρομοκρατεί το ΔΝΤ, μας τρομοκρατούν μεγάλα διεθνή ΜΜΕ. Ποιους; Την Ελλάδα! Και τι είναι η Ελλάδα; Κάμποι και βουνά; Όχι. Η Ελλάδα είναι μια χώρα που στην πλειοψηφία της έχει απεγνωσμένους κατοίκους.

    Οικονομικά εξαθλιωμένους, άνεργους, απολυμένους, μικροεπιχειρηματίες που έκλεισαν τα μαγαζιά τους και δε δικαιούνται ούτε καν επίδομα ανεργίας, εργαζόμενοι δίχως ασφάλιση, εργαζόμενοι δίχως αύριο.

    Αυτή είναι η Ελλάδα. Πώς μπορείς να την τρομοκρατήσεις μέτριε Γερμανέ και αποτυχημένε Έλληνα πολιτικέ; Λένε ότι θα μας βγάλουν από την ευρωζώνη. Και το θεωρούν απειλή. Γιατί άραγε; Μα επειδή έχουν λαθεμένη αντίληψη της πραγματικότητας.

    «Πήρε φωτιά το σπίτι μου, να καούν τα σπίτια όλα» λέει ο λαός. «Ο βρεγμένος τη βροχή δεν τη φοβάται».

 Έπεσαν οι μάσκες…

    Το ελληνικό πολιτικό σύστημα δε θέλησε ποτέ πολίτες, ήθελε πάντα πελάτες. Κι έτσι, τα δύο κόμματα εξουσίας πληρώνουν τώρα αυτό που έφτιαξαν. Δεν υπήρξαν ιδεολόγοι νεοδημοκράτες, και πολύ περισσότερο ΠΑΣΟΚοι.

    Συναλλαγές είχαν οι περισσότεροι. Δεν ήταν ψηφοφόροι, αλλά πελατολόγιο. Αγόραζαν μία δουλειά, μια θέση στο Δημόσιο, ένα ρουσφέτι, μια διαπλοκή, μια προαγωγή, μια μετάθεση, μια εξυπηρέτηση, ένα επίδομα, μια καλή σύνταξη και πλήρωναν με την ψήφο τους. Τώρα όμως δεν υπάρχει προϊόν. Η αγορά στέγνωσε. Το Δημόσιο δεν κάνει προσλήψεις. Οι πελάτες έχασαν το ενδιαφέρον τους. Δεν έγιναν βέβαια ξαφνικά συνειδητοποιημένοι πολίτες, αλλά τουλάχιστον αδιαφορούν για τον πρώην ντίλερ τους.

    Εμείς ήμασταν πελάτες, όχι πολίτες. Εμείς στηρίζαμε τη γερμανική οικονομία. Εμείς αγοράζαμε. Εμείς μπορούμε να ζήσουμε δίχως την πραμάτεια τους. Η Γερμανία, πόσο θα μπορέσει να ζήσει δίχως πελάτες;

    Η Γερμανία έχει ισχυρή οικονομία. Ναι, έχει. Η οποία βασίζεται στις εξαγωγές της και στα παιχνίδια που κάνει με το ευρώ. Εξάγει στην Ελλάδα, την Ισπανία, την Πορτογαλία, την Ιταλία.

    Αν η Ελλάδα φύγει πρώτη από την ευρωζώνη, θα επιβιώσει. Με φτώχεια, σκληρές στερήσεις και δυσκολίες. Χειρότερα βέβαια από τώρα που είναι εντός της ευρωζώνης. Αλλά θα επιβιώσει, επειδή οι χώρες δεν πεθαίνουν! Τόσο απλά. Και να το βάλουν αυτό καλά στο μυαλό τους τροϊκανοί και ΔΝΤάδες.

    Το μόνο βέβαιο είναι ότι θα μας ακολουθήσουν οι Ισπανοί. Και τότε, ούτε κέρδη από τα παιχνίδια με το ευρώ θα υπάρχουν για τη Γερμανία, ούτε εξαγωγές από τη Siemens. Κι επειδή δε θα υπάρχουν εξαγωγές, για ποιο λόγο θα υπάρχει η παραγωγή; Κι αν σταματήσει η παραγωγή, για ποιο λόγο να υπάρχουν εργαζόμενοι;

    Τα ξέρουν όλα αυτά. Ούτε καινούρια είναι, ούτε η ανακάλυψη της πυρίτιδας. Δυστυχώς, ξέχασαν να βάλουν μέτρο στις ορέξεις τους. Θέλησαν να καταπιούν την Ελλάδα. Αγνόησαν το «μέτρον άριστον». Τώρα μας εκβιάζουν κι εμείς τους κοιτάζουμε αδιάφοροι. Στην ακόμη καλύτερη περίπτωση, τους κοιτάζουμε ειρωνικά.

    Έπεσαν οι μάσκες, κατάλαβαν οι πολίτες. Το κριτήριο του λαού είναι πάντα αλάνθαστο. Ιδίως σε δημοκρατικά πολιτεύματα σαν το δικό μας.

 Είπαμε, παραμονή στο Ευρώ με θυσίες μέχρις ενός ορίου λένε οι πολίτες.  
Να μας πουν όλοι, Σαμαράς, Τσίπρας, Βενιζέλος και Καμμένος που ακριβώς βάζουν το όριο. Που βάζουν τον πήχη. Για να ξέρουμε και να αποφασίσουμε.

    Και να μας πουν το όριο καθαρά και ξάστερα. Χωρίς αστερίσκους και υποσημειώσεις.

στο zitsagate αλλά με υπογραφή : ... Καρτέσιος – Πέμπτη 17^η Μαΐου 2012

Υ.Γ. Για να μη ρωτάτε με τα μέιλ σας λέμε ότι σε ετούτες τις εκλογές ο Καρτέσιος δοκιμάστηκε στο Δήμο Ζίτσας.