Ερημωμένα χωριά…

    Ένα από τα καίρια προβλήματα κάθε χώρας από τις παλαιότερες εποχές έως και σήμερα είναι το φαινόμενο της ερήμωσης και της εγκατάλειψης της επαρχίας. 

    Οι λόγοι που ωθούν τους νέους ιδιαίτερα στην εγκατάλειψη της γης είναι κοινωνικοί οικονομικοί, ψυχολογικοί ακόμη εκπαιδευτικοί και πολιτιστικοί.

    Μια λύση στο πρόβλημα αυτό, το οποίο εκτός από την ερήμωση της υπαίθρου δημιουργεί και μια σειρά από προβλήματα π.χ. ανεργία, κυκλοφοριακό στεγαστικό κ.α., είναι η αποκέντρωση η οποία αναζωογονεί την ύπαιθρο και λαμβάνει αποφάσεις όχι μόνο η κεντρική  αλλά και η τοπική εξουσία.

    Περνώντας λοιπόν κάποιος από ένα χωριό που…

οι κάτοικοι του είναι ελάχιστοι βλέπει παππούδες και γιαγιάδες να είναι καθισμένοι στις αυλές των σπιτιών τους μόνοι χωρίς ένα παιδικό γέλιο να ζουν στη φτώχεια και την μιζέρια τους αφού η σύνταξή τους είναι ελάχιστη…

    Βλέπεις ακόμα σπίτια εγκαταλελειμμένα, ελάχιστες καμινάδες να βγάζουν καπνό και όσους γέρους κατοίκους με μια θλίψη στα γέρικα μάτια τους η οποία παίρνει ζωή και λέει που είναι τα παιδιά, οι νέοι που ζούσαν κάποτε εδώ, που είναι;

    Εκτός από τα ερημωμένα χωριά έχει ερημώσει και η φύση ακαλλιέργητη χωράφια που τώρα το φθινόπωρο τα έχουν κυριέψει τα αγκάθια. Αντίθετα με τις μεγάλες πόλεις που μπορεί να μην έχουν καθημερινό πρόβλημα την μοναξιά αλλά έχουν και πιο σημαντικά όπως τα καυσαέρια, την ανεργία, τις ληστείες, την εγκληματικότητα, την απομόνωση από την φύση τα έθιμα, τις παραδόσεις και τέλος την απομόνωση και τη απομάκρυνση από τη γαλήνη και την ευτυχία.

    Η Πολιτεία μπορεί να λάβει αποφάσεις και μέτρα πριν να είναι πολύ αργά. Γιατί μόνο με τη συνειδητοποίηση του γεγονότος ό,τι μια χώρα δεν είναι μόνο η πρωτεύουσα και να αρχίσουν να γίνονται βήματα για μια ομοιόμορφη ανάπτυξη όλων των περιοχών μιας χώρας. 

    Καμιά χώρα δεν μπορεί να αξιολογηθεί θετικά στον οικονομικό και πολιτισμικό τομέα αν η επαρχία μένει αναξιοποίητη.

 

από Πρωτόπαππα (Jimopoulos)

.