Εν ΖΙΤΣΑ Δευτέρα (του Αγίου Πνεύματος) 13η Ιουνίου 2011 : Το σημερινό άρθρο του Καρτέσιου ....

Του "Καρτέσιου" τα άρθρα τα φιλοξενούμε στο zitsagate ... Δευτέρα (του Αγίου Πνεύματος) 13^η Ιουνίου 2011

«…Εδώ κι ένα χρόνο όλοι χαίρονται επειδή οι δημόσιοι υπάλληλοι ταπεινώνονται συλλήβδην, ξεφτιλίζονται και ήδη έχουν χάσει τρεις μισθούς. Χαίρονται ακόμη και αυτοί που απολύθηκαν από τα μικρομάγαζα που έκλεισαν λόγω της ύφεσης.

Αυτοί οι τρεις μισθοί που χάθηκαν από τους δημόσιους υπαλλήλους, είναι απλό: χάθηκαν από την αγορά. Μόνο ένας βλάκας δεν θα το καταλάβαινε αυτό και μόνο ένας ηλίθιος θα χαιρόταν επειδή απολύθηκε εξαιτίας αυτού. Κι όμως υπάρχουν τέτοιοι….»

      Άδειασε νωρίς η φαρέτρα των εκβιασμών του Γιώργου Παπανδρέου. Τόσος ήταν. Ολίγος σε όλα. Στα πάντα. Σχεδόν ένα τίποτα. Ή και χωρίς «σχεδόν». Ένα τίποτα ήταν.

     Επανέλαβε προχθές τον ίδιο εκβιασμό που είχε χρησιμοποιήσει για να μας πείσει περί της χρησιμότητας του πρώτου Μνημονίου. Δε θα πληρωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι, είπε.

      Αν η ΑΔΕΔΥ ήταν...

ένα συνδικαλιστικό όργανο σοβαρό και ανεξάρτητο που δε μαϊμουδίζει πίσω από το ΠΑΣΟΚ, θα είχε πάρει την απόφαση εδώ και καιρό να πει «Μη μας πληρώνετε!  Οι δημόσιοι υπάλληλοι δε θέλουμε να πληρωθούμε, αλλά θα μας πείτε ακριβώς πόσα κέρδισε η χώρα από αυτή τη στάση πληρωμής».

      Αν η ΑΔΕΔΥ ήταν χρήσιμη και αξιοπρεπής και δεν είχε σα μόνο της καημό να βάζει πλάτη για να στηρίζει την κυβέρνηση, θα έπρεπε να πει: «Εφόσον οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι το πρόβλημα, μη μας πληρώνετε, αλλά ακυρώστε το πρώτο μνημόνιο και μην προχωράτε στο δεύτερο».

      Θα μπορούσε να το κάνει αυτό η ΑΔΕΔΥ, αλλά την επόμενη ημέρα θα κατάρρεε η κυβέρνηση επειδή πλέον θα φαινόταν ο πραγματικός της ρόλος απέναντι στην Ελλάδα και στους Έλληνες. Εκβιάζει, προδίδει, ξεπουλά. Αυτό κάνει.

      Όμως και η ΑΔΕΔΥ και η ΓΣΕΕ δεν επιθυμούν την κατάρρευση της κυβέρνησης, του συστήματος, της προδοσίας και του ψέματος.

      Μετά και τις τελευταίες μειώσεις στους μισθούς των δημοσίων υπαλλήλων, πόσο άραγε να είναι το κέρδος στον προϋπολογισμό από την πιθανή στάση πληρωμής των μισθών τους; Αποκλείεται να είναι τόσο σοβαρό ώστε να κάνει τη διαφορά.

Όλοι το ξέρουν, αλλά όλοι βολευόμαστε στην ύπαρξη ενός αποδιοπομπαίου τράγου.

Περισσότερο δε, βολεύεται η κυβέρνηση που σιγά – σιγά αδειάζει το δημόσιο κι έτσι μπορεί να το τεμαχίσει ευκολότερα και να το πουλήσει μισοτιμής και σαν κουφάρι σε αυτούς που το υποσχέθηκε.

Εδώ κι ένα χρόνο όλοι χαίρονται επειδή οι δημόσιοι υπάλληλοι ταπεινώνονται συλλήβδην, ξεφτιλίζονται και ήδη έχουν χάσει τρεις μισθούς. Χαίρονται ακόμη και αυτοί που απολύθηκαν από τα μικρομάγαζα που έκλεισαν λόγω της ύφεσης.

      Αυτοί οι τρεις μισθοί που χάθηκαν από τους δημόσιους υπαλλήλους, είναι απλό: χάθηκαν από την αγορά. Μόνο ένας βλάκας δεν θα το καταλάβαινε αυτό και μόνο ένας ηλίθιος θα χαιρόταν επειδή απολύθηκε εξαιτίας αυτού. Κι όμως υπάρχουν τέτοιοι.

      Μια κυβέρνηση έστω και μέσων ικανοτήτων, θα προχωρούσε σε μειώσεις αποδοχών δημοσίων υπαλλήλων και απολύσεις, αλλά ταυτόχρονα θα φρόντιζε να ενισχύσει τον ιδιωτικό τομέα. Θα ενδυνάμωνε την αγορά. Θα έβρισκε τρόπους να μη δώσει 108 δισεκατομμύρια ευρώ στις τράπεζες, αλλά να τα ρίξει στην αγορά για να την τονώσει και να την κρατήσει ζωντανή.

      Θα φρόντιζε να στηρίξει τον ιδιωτικό τομέα για να υπάρξει ανάπτυξη, ρευστό και κατά το δυνατόν νέες θέσεις εργασίας που θα δημιουργούσαν εργαζόμενους και άρα νέους πελάτες. Έτσι συμβαίνει στον καπιταλισμό, δυστυχώς. Ο εργαζόμενος είναι πελάτης. Ο άνεργος είναι βάρος στην κοινωνία.

Αυτή η κυβέρνηση όμως, έκανε δύο καταστροφές μαζί. Συρρικνώνει το Δημόσιο, μειώνει την αγοραστική δύναμη των υπαλλήλων και ρουφάει το ρευστό από την αγορά χτυπώντας τους μικρομεσαίους.

Ένας τέτοιος καταστροφικός συνδυασμός δε γίνεται ούτε τυχαία, ούτε λόγω ανικανότητας. Γίνεται μόνο κατόπιν αυστηρού σχεδιασμού. Το Δημόσιο ξεπουλιέται άδειο, οι πολυεθνικές και τα ελληνικά μεγαθήρια αναπτύσσονται καθώς παίρνουν το μερίδιο της αγοράς που αφήνουν ελεύθερο οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

      Όλη αυτή η φτώχεια, θα επηρέαζε κάποια στιγμή τις τράπεζες αφού κανείς δε θα άντεχε να ξεπληρώσει τα δάνειά του. Όμως η κυβέρνηση φρόντισε να τις τακτοποιήσει με κάθε τρόπο, να τις διαφυλάξει από την κρίση και να τις βοηθήσει σήμερα να παρουσιάζουν κέρδη! Ακόμη και μια – δυο τράπεζες που εμφανίζουν ζημίες, δεν είναι τίποτε άλλο από μειωμένα κέρδη.

      Παρ’ όλα αυτά, ο Γιώργος Παπανδρέου πάλι απείλησε χθες ότι αν δεν υπογράψουμε και το δεύτερο Μνημόνιο δε θα πληρωθούν οι δημόσιοι υπάλληλοι. Παρ’ όλα αυτά ο κόσμος τσίμπησε και πίστεψε τον εκβιασμό. Κι έτσι, θα κλείσουν κι άλλα μαγαζιά, θα απολυθούν κι άλλοι εργαζόμενοι, θα πλουτίσουν κι άλλο οι τράπεζες, θα μεγαλώσουν κι άλλο οι πολυεθνικές και τα μέλη του ΣΕΒ.

       Παρ’ όλα αυτά, η ΓΣΕΕ και η ΑΔΕΔΥ θα συνεχίσουν να βάζουν πλάτη στην κυβέρνηση, οι απολυμένοι θα συνεχίσουν να πιστεύουν ότι φταίνε οι δημόσιοι υπάλληλοι και η κυβέρνηση θα δέχεται τα συγχαρητήρια των Γερμανών και του ΔΝΤ, εκτός κάμερας.

      Το «καλύτερο» απ’ όλα; Χαίρονται οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα – που καθημερινά ξεκληρίζονται - επειδή «επιτέλους θ’ αδειάσει το βρωμοδημόσιο». Οι προσλήψεις πλέον θα γίνονται με αναλογία 1 προς 10 συνταξιοδοτήσεις.

     Ο ίδιος ο Παπακωνσταντίνου δηλώνει ότι η φοροδιαφυγή μεγαλώνει επειδή δεν υπάρχει αρκετό προσωπικό να κάνει ελέγχους. Με τον υποδεκαπλασιασμό των ελεγκτών, είναι εύκολα αντιληπτό ότι η τρύπα στα έσοδα θα μεγαλώσει ακόμη περισσότερο. Και ποιος λέτε να κληθεί να καλύψει αυτό το έλλειμμα; Σωστά! Οι χαρούμενοι μεροκαματιάρηδες.

Γι’ αυτό έρχονται κάποιες στιγμές που πιστεύω ότι αυτή η κυβέρνηση τελικά μας αξίζει. Κι ύστερα συνέρχομαι και λέω, όχι ρε γαμώτο, κάτι καλό τους ετοιμάζουμε και δεν το έχω μάθει ακόμη. Δε μπορεί. Κάποτε θα καταλάβουν όλοι ποιος φταίει και θα σταματήσουμε να τρωγόμαστε μεταξύ μας.

στο zitsagate αλλά με υπογραφή : ... Καρτέσιος – Δευτέρα (του Αγίου Πνεύματος) 13^η Ιουνίου 2011