Εν ΖΙΤΣΑ Τρίτη 31-5-2011 : Το σημερινό άρθρο του Καρτέσιου ....

Θα εκβιάσουμε τους τοκογλύφους ;

  Του "Καρτέσιου" τα άρθρα τα φιλοξενούμε στο zitsagate ... Τρίτη 31/5/2011

Κάτι δεν έχω καταλάβει. Βγαίνουν ο ένας μετά τον άλλον οι Ευρωπαίοι ηγέτες και ηγετίσκοι να αποκλείσουν κάθε ενδεχόμενο αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους. Το βρίσκω λογικό.

Η αναδιάρθρωση σημαίνει ελεγχόμενη πτώχευση. Όπως γράφει ο Βασίλης Τσεκούρας, «στην περίπτωση που μια χώρα αποφασίσει να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση του χρέους της, τότε παίρνει μια απλή αλλά ταυτόχρονα και δύσκολη απόφαση: ενημερώνει τους δανειστές της ότι σταματά να πληρώνει τις δόσεις της, ενώ αντί να αποπληρώσει το σύνολο των δανείων της, θα πληρώσει, π.χ., μόνο το 60%. Είναι το λεγόμενο “κούρεμα” ή haircut.

Επίσης, ανακοινώνει ότι…

αντί να πληρώσει, π.χ., σε 5 χρόνια θα πληρώσει σε 10, ότι αντί να πληρώνει με επιτόκιο 5% θα υπολογίζει τα χρέη της με επιτόκιο 3%, ότι επί τρία χρόνια δεν θα πληρώνει ούτε τόκους ούτε τοκοχρεολύσια μέχρι να ορθοποδήσει η οικονομία της κ.λπ.

Σε αυτή την πρόταση, η απάντηση από την πλευρά των δανειστών είναι μόνο μια: να την αποδεχθούν, καθώς σε διαφορετική περίπτωση κινδυνεύουν να μην πάρουν πίσω ούτε ευρώ, με ολέθριες συνέπειες για τις οικονομίες τους και για τις δανείστριες τράπεζες των χωρών τους.

Αυτή η απόφαση σχεδόν πάντα, επιτάσσει και προσωρινή κρατικοποίηση των τραπεζών της χώρας, καθώς δεν θα μπορούν να βγουν στις αγορές να δανειστούν».

Αυτό θα συμβεί στην περίπτωση που η Ελλάδα αποφασίσει να προχωρήσει σε αναδιάρθρωση και «παίζει» ταυτόχρονα η εναλλακτική της επιστροφής στη δραχμή. Στην περίπτωση που οι δανειστές αποφασίσουν να υποχρεώσουν την Ελλάδα σε αναδιάρθρωση, μπορεί η παραμονή στο ευρώ να είναι δεδομένη, αλλά οι «ποινές» θα αποφασιστούν αποκλειστικά από εκείνους.

Αν, λοιπόν, υπάρξει περίπτωση αναδιάρθρωσης του ελληνικού χρέους, οι δανειστές θα χάσουν πολύ περισσότερα από εμάς. Τη μεγαλύτερη ζημιά θα την πάθαινε φυσικά ο ένας συνεταίρος της Τρόικας, η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, καθώς η ονομαστική έκθεση της ΕΚΤ στο ελληνικό χρέος ανέρχεται συνολικά σε 194 δισ. ευρώ.

Σε μια υποθετική περίπτωση μιας ελληνικής αναδιάρθρωσης του χρέους, η ΕΚΤ είναι προστατευόμενη για περικοπή έως και 32%. Από εκεί και πέρα​ είναι εκτεθειμένη σε απώλειες. Μια υποθετική περικοπή του 50% θα δημιουργούσε απώλειες ύψους περίπου 35 δισ. ευρώ για την ΕΚΤ. Η κατάσταση θα γινόταν ακόμα πιο προβληματική για την ΕΚΤ, εφόσον και άλλες χώρες όπως η Ιρλανδία αναγκαστούν να προβούν σε αναδιάρθρωση.

Φαντάζεστε, λοιπόν, το μέγεθος της διάλυσης που θα υπήρχε, αν ξαφνικά η ΕΚΤ εμφανιζόταν απλά ως… προβληματική τράπεζα. Οι δεύτεροι πιο ζημιωμένοι, θα ήταν οι ευρωπαϊκές τράπεζες και οι οίκοι αξιολόγησης, που ταυτόχρονα κάποιοι από αυτούς είναι και χρηματοπιστωτικά ιδρύματα και κρατούν στα χέρια τους μεγάλο κομμάτι κρατικών χρεών.

Αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που οι S&P, η Fitch και οι λοιποί οίκοι πιέζουν εκβιάζοντας την Ελλάδα να ξεπουλήσει μισοτιμής ή και λιγότερο τη δημόσια περιουσία της.

 Βιάζονται να πάρουν τα λεφτά τους πριν το 2013.

Γιατί πριν το 2013; Μα γιατί τότε η Ελλάδα θα μπορεί να ενταχθεί στον Μόνιμο Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας, τον γνωστό ως ESM. Με τη διαφορά ότι για να ενταχθεί μια χώρα στον ESM, οι ευρωπαίοι ηγέτες θέλουν να έχει προηγηθεί αναδιάρθρωση του χρέους στην υποψήφια προς ένταξη χώρα. Κάτι που σημαίνει ότι οι οίκοι αξιολόγησης θα έχουν πάθει ήδη τη ζημιά τους, αλλά και η ΕΚΤ.

Γι’ αυτό η Ε.Ε. και, κυρίως, η Γερμανία, θέλουν οι ιδιώτες ομολογιούχοι να συμμετέχουν σε αυτή την αναδιάρθρωση, να έχουν δηλαδή κομμάτι ευθύνης. Κάτι φυσικά, που δεν συμφέρει τους διεθνείς οίκους.

Όλα, λοιπόν, πρέπει να έχουν τελειώσει ως το 2013 δίχως αναδιάρθρωση, «κουρέματα» και παρατάσεις. Γι’ αυτό και το ξεπούλημα, οι απολύσεις, η αδιαφορία για την ύφεση. Το μόνο που τους νοιάζει είναι να πάρουν όσο το δυνατόν περισσότερα χρήματα πίσω ως το 2013.

Η απορία μου, λοιπόν, είναι: Έχει λογική να αποκλείει η Τρόικα την αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους. Ποια λογική, όμως, έχει να την απορρίπτει μετά βδελυγμίας ο Παπακωνσταντίνου; Είναι το μόνο όπλο που έχει απέναντι στην Τρόικα, ώστε να ζητήσει «ανάσες» για την ελληνική οικονομία και δημιουργία περιθωρίων ανάπτυξης.

Ο οποιοσδήποτε υπουργός που αγωνίζεται να υπηρετήσει τα ελληνικά συμφέροντα, αυτό θα έκανε. Θα εκβίαζε τους τοκογλύφους. Η κοινή γραμμή Παπακωνσταντίνου – Τρόικας, το μόνο που αποδεικνύει είναι τα κοινά συμφέροντα. Δηλαδή τα συμφέροντα των δανειστών – τοκογλύφων.

Το επιχείρημα της κυβέρνησης, ότι μια αναδιάρθρωση θα λάβωνε την αξιοπιστία της χώρας μας είναι καλύτερο κι από ανέκδοτο! Μόνο ένας Παπανδρέου θα μπορούσε να πιστεύει ότι η αξιοπιστία της Ελλάδας έχει περιθώρια περαιτέρω υποβάθμισης στις διεθνείς αγορές.

στο zitsagate αλλά με υπογραφή : ... Καρτέσιος – Τρίτη 31/5/2011